کتاب «گریزان» سال 2011 در ترکیه منتشر شد. این اثر، برخلاف آثار دیگر شافاک، در گروه رمان ها قرار نمی گیرد. گریزان شامل یادداشت های الیف شافاک است که او آن ها را در روزنامه هایی همچون خبر تورک منتشر می کرد. اغلب این یادداشت ها حول موضوعاتی مثل هویت زن، ادبیات، رابطه ی بین زن و مرد، دغدغه های شخصی و دیگر مسائل می چرخد. شافاک سعی کرده در این کتاب بی پرده با مخاطب روبه رو شود و فارغ از فضای رمان، راجع به مسائل روز، زن و هویتش و موضوعات اجتماعی سخن بگوید.«همه ی شغل ها انسان را نابود می کنند، جز یکی: «شاعری». این حرف را شارل بودلر گفته بود. حالا دیگر این هم درمورد زمان ما صدق نمی کند. حالا دیگر حتی شاعری هم، مثل شغل های دیگر، روحمان را ذره ذره نابود می کند. با آرایش، زخم هایمان را، حفره های درون روح و هویتمان را می پوشانیم. حفره هایمان را با کار و مشغولیت، با ورود به عرصه های اجتماعی، با شهرت و عنوان و موفقیت های شغلی پر می کنیم. اما پشت این زرق و برق، همه مان درد مشترکی را حس می کنیم:حس نقصانی که نتوانسته ایم کاملش کنیم. خستگی و پژمردگی پایان ناپذیری را همچون کیسه ی آردی روی دوشمان حمل می کنیم. روزها مثل سنگ آسیاب، آهسته و سنگین به دور خود می چرخند. ما آدم ها دنبال عشقی هستیم که ما را از این دایره ی ابدی بیرون بکشد، عشقی متفاوت و غیر معمولی...»