تربیت یکی از خطیرترین پدیده های انسانی- اجتماعی است. این پدیده از سه وجه برخوردار است. از یک سو تربیت متضمن اصول و الگوهایی است که از شکل پذیری بایسته آدمی داد سخن می دهد، از طرف دیگر تربیت به مکانیسم ها و فرایندهایی اشاره دارد که طبق آن ها می توان ارزش های انسانی- اجتماعی را در درون آدمی نهادینه کرد و تربیت مبین نتیجه و تجلی آثار این نهادینگی در شخصیت آدمیان است. مؤلف در کتاب حاضر به جنبه های خودشناسی، خودسازی، اقناع عاطفی، مراقبت، پرورش عبادی، فرهنگ، تربیت، اخلاق و مذهب توجه داشته است.