این کتا، دربردارندة خاطرات کودکی نگارنده، یعنی «ژاک پرور»، نویسنده شهیر قرن بیستم فرانسه است که در بخش های 1906، نوییی ـ سوریسن؛ تولون؛ پاریس، 1907؛ خیابان ورژیرار، نزدیک اودئون؛ ولوگزامبورگ، تدوین گردیده است. در بخشی از کتاب می خوانیم: مثل همة دخترهای خیلی قشنگ دنیا، مادر من هم چشم های خیلی قشنگی داشت، که چه آبی هم بود رنگ آبی شان و چه خنده ای در خود داشت. گاهی رنگ رخسارش سرخ می شد. یا بهتر است گفت عین گل می شد. مثل ملکه هایی بود که در تابلوها می کشند. الان هم به وضوح می بینمش. انگار فیلمش را دارم می بینم. یک دسته گل بنفشه در چاک پیراهن، یک پرنده روی کلاهش، تورنی ای که صورتش را آراسته و لبخندش که همیشه تر و تازه است. او خیلی زنده تر از یک بازیگر بود. همة کارهایش واقعی بود و هیچ وقت نقش بازی نکرد. او ستارة زندگی بود نه سینما... .