«مقدمه بر فلسفه تاریخ هگل» بر پایه تحلیل آثار دوره جوانی هگل نوشته شده و اساسا به نقد نظریه کانت و فیخته در مباحث اخلاق، نظام ارزش های معنوی و نوامیس زندگی اجتماعی، دولت، و به  طور کلی فلسفه تاریخ اختصاص دارد که ضمن آن ها نظریات هگل در باب یهودیت، مسیحیت و مفهوم تاریخ نیز به  دقت تحلیل شده است.
در بخشی از کتاب می خوانیم:
«بنابراین، انتشار این کتاب، پس از نشر دو کتاب، یکی از کانت [سنجش خرد ناب] و دیگری درباره کانت [فلسفه کانت، بیداری از خواب دگماتیسم] به زبان فارسی علی الاصول باید برای علاقه  مندان به فلسفه  های اروپایی و به  طور کلی اندیشه  های فلسفی مغتنم باشد.
کتاب حاضر، به  عقیده من، فایده دیگری هم دارد، که بعد از انتشار کتاب کارل پوپر [جامعه باز و دشمنان آن] این روزها اهمیت بیشتری هم پیدا کرده است. پوپر در کتاب خود افلاطون، هگل و مارکس را، از لحاظ چیزی که خود او تاریخی گری یا اندیشه تاریخ می نامد، به  تقریب به یک چوب رانده است.
با خواندن کتاب حاضر و تعمق در آن زمینه  ای فراهم می شود برای بحث در سنجش انتقادی نظریات پوپر و تعیین میزان حقانیت او در برداشتی که در باب مفهوم تاریخ به هگل نسبت می دهد».