رد پای گتسبی بزرگ اسکات فیتز جرالد (رمان محبوب راوی و نویسنده) و ناطور دشت سلینجر (رمان دلخواه نویسنده که خود به زبان ژاپنی ترجمه اش کرده) و بسیاری رمان های جذاب قرن نوزده و بیست، در این رمان موراکامی نیز - بیش از رمان های دیگر - پیداست. در این داستان سرشار از حسرت و فقدان (که مایه مکرر آثار موراکامی است) به رغم داستان س
   رد پای گتسبی بزرگ اسکات فیتز جرالد (رمان محبوب راوی و نویسنده) و ناطور دشت سلینجر (رمان دلخواه نویسنده که خود به زبان ژاپنی ترجمه اش کرده) و بسیاری رمان های جذاب قرن نوزده و بیست، در این رمان موراکامی نیز - بیش از رمان های دیگر - پیداست. در این داستان سرشار از حسرت و فقدان (که مایه مکرر آثار موراکامی است) به رغم داستان سرراست و کلاسیک آن، همه شخصیت ها به نوعی آسیب روانی دیده، یا غیر عادی اند و بدتر از همه نائوکو است که…اما روایت چنان آکنده از عشق به زندگی و تلاش برای به دست آوردن سهم خود از آن و امید به آینده است که بی جهت محبوب جوانان نشده و چهار میلیون نسخه به چاپ نرسیده. تورو واتانابه، راوی داستان، شعارش به نقل از دوستش، ناگازاوا، این است: «به حال خود دل نسوزان. فقط عوضی ها این کار را می کنند.»، یا پس از فقدان ها و نامرادی ها می گوید: «…اما من زندگی را انتخاب کرده ام.»زیبایی های رمان در این نکات خلاصه نمی شود، بلکه مالامال از ستایش طبیعت و خیر و خوبی است».