کتاب حاضر، سرگذشت نامه ای از دوران زندگی امام موسی کاظم (ع)، و بررسی سیرة عملی آن حضرت است. امام موسی کاظم (ع) در دورانی که قدرت از دست بنی امیه به بنی عباس منتقل شده بود، مسئولیت رهبری مردم را برعهده گرفت. ایشان در مدت امامت خود با آنکه غالبا در تبعید یا زندان بوده اما در میان مردم نفوذ کامل داشت و آنها را هدایت می کرد. امام کاظم (ع) تمرکز خویش را در هدایت مردم، گسترش برنامة انقلاب علمی پدرش می دانست، به همین دلیل نیز شاگردان بزرگ و با فضیلتی را تربیت کرد. آن حضرت در سال 183 ق و به دستور «هارون الرشید» و به دست «سندی بن شاهک» در اثر مسمومیت به شهادت رسید.