دعا یک کار جدی است و باید برای آن در برنامه روزانه زمان کافی در نظر گرفت. عموم مردم هنگام گرفتاری ها به دعا می پردازند و چون خلاصی یافتند، دعا را فراموش می کنند، حال آنکه نیاز آدمی به خداوند توانای دانا لحظه به لحظه افزایش می یابد. این اثر مختصر در تلاش است تا با استفاده از احادیث رسول مکرم اسلام (ص) و امامان معصوم (ع) به همراه اشعار مولانا جلال الدین بلخی در کتاب با ارزش مثنوی معنوی به آداب و آثار دعا بپردازد.