در کتاب مصور حاضر نگارنده خاطرات زیارت پیاده خود را از تهران تا کربلا با زبانی صمیمی روایت می کند. نویسنده خاطرات سفر خود را با توصیف عمیق ترین احساسات و افکار آن ها و همچنین با بیان دقیق جزئیات صحنه ها نگاشته تا خواننده را از ابتدا تا انتهای کتاب با خود همراه سازد. در بخشی از کتاب می خوانیم: «عرب ها با لهجه های غلیظ خوش استقبال می شوند و شما این را به فال نیک می گیرید. برخی زائران مشتاق و مضطرب، سوار بر سواری کی می شوند. عراقی ها به این وسیله نقلیه یازده نفره که کیاموتور دارد، اصطلاحاً کی می گویند».