استانارد در این کتاب می کوشد محدودیت های علم تجربی را برابر چشم خواننده قرار دهد و علم گرایی را نفی کند. علم گرایی فلسفه ای است که با ادعاهای مفرطی درباره ی گستره و قدرت تفکر علمی، علم تجربی را تنها راه به سوی معرفت می داند و آن را ابزاری برای فهم کامل و تبیین همه چیز قلمداد می کند. او این نگاه را انتظاری غیرواقع گرایانه از علم تلقی می کند و با بیان آخرین دستاوردهای علم تجربی در موضوعات گوناگون، پرسش های گشوده ی بشر را در هر موضوع به رخ می کشد.بخشی از یادداشت مترجم