«کت» در 5 سالگی اش متوجه می شود که مادر و ناپدری اش توان نگهداری از او و خواهر و برادرهایش را ندارند و هر روز با هم به بهانه های مختلف دعوا می کنند. دو سال از این شرایط گذشت؛ تا اینکه یک شب زمستانی کت به منزل خانم «آرمیتیج» که زن بسیار مهربانی بود رفت و شب را همان جا ماند. از آن شب به بعد سه ماه از مادر و ناپدری کت خبری نشد و پس از این مدت بدون هیچ حرفی او و فرزندان دیگر را به اداره پلیس سپردند تا خانواده هایی را برای سرپرستی آن ها انتخاب کنند و... .