آن‌گونه که مترجم در تحلیل نمایشنامه می‌گوید، نمایشنامهٔ سیکلوپس تنها نمایشنامهٔ ساتیر باقی‌مانده از یونان باستان است. «ساتیرها» موجوداتی لذت‌جو بودند که نیمی از آن‌ها انسان و نیم دیگرشان بز بود. این موجودات که همراه دیونیزوس، خدای شراب، بودند معمولاً در قالب گروه همسرایان روی صحنه می‌آمدند.
در سیکلوپس، قصهٔ گرفتار شدن ادیسه را در غار یک غول تک‌چشم می‌خوانیم که برگرفته از داستان‌های ادیسهٔ هومر است. یکی از کارکردهای مهم چنین نمایشنامه‌هایی، تلطیف تراژدی‌هایی بود که در طول مسابقات سالانه اجرا می‌شد. درواقع این نمایشنامه‌های طنز با شوخی‌ها و آوازهای سرخوش خود، فضا را برای مخاطبی که به تماشای تراژدی‌های تلخ و مهیب نشسته بود، تغییر می‌دادند.
اگر شما هم با تراژدی‌های اوریپید آشنا باشید، در مواجههٔ اول با این نمایشنامهٔ ساتیر متعجب خواهید شد؛ چرا که فضا، لحن و حتی ترجمهٔ اثر با سایر آثار این نویسنده از همین نشر کاملاً متفاوت است. اما شناخت ماهیت نمایش‌های ساتیر و تحلیل این نمایشنامه در پایان کتاب، باعث درک و ارتباط بهتر با اثر خواهد شد. درمجموع باتوجه به احتمال اشارات سیاسی پنهان در زیرمتن اثر و به‌جهت آشنایی با قراردادها و ویژگی‌های نمایش‌های ساتیر و تغییرات آگاهانه‌ای که اوریپید در این  اصول و قراردادها داده، خواندن سیکلوپس مفید خواهد بود. 
        

          این نمایشنامه تنها نمایشنامه ساتیر باقی مانده از یونان باستانه که توسط اوریپید یکی از سه نمایشنامه نویس بزرگ یونانی نوشته شده. اونطوری که مشخصه ، در جشنواره دیونوزیای شهر که هر ساله در آتن برپا می شده ، بعد از یک سه گانه تراژدی ، این مدل نمایش ها که فضای شاد و سرخوشی داشتن ، اجرا می شده و بعد مردم به خونه هاشون می رفتند.
این نمایشنامه اقتباسی از سرود دوازدهم منظومه ادیسه هومره . ساتیر ها ( موجوداتی نیمه بز و نیمه انسان با قضیبی که همیشه در حال نعوظه و دمی بلند که دارن ) به همراه پدرشون در یو جزیره اسیر غول یک چشم یعنی سیکلوپ در اساطیر یونانی شدند و حالا پای اودیسئوس هم به این جزیره باز شده ...

نمایشنامه کوتاه نوشته شده و راحت در یک نشست میشه خوند... با توجه به اینکه تنها نسخه از نمایشنامه های ساتیر بافی مونده از یونان باستانه ، قطعا ارزش خوندن رو داره.