تشریح نظام قضایی و دادرسی اسلام از دیدگاه فقه شیعی موضوع پژوهش این کتاب است. نگارنده ادله اثبات حکم را ذیل هفت عنوان تقسیم‏بندی کرده و نخست راجع به علم قاضی و جواز آن در صدور رأی و حکم بحث نموده است. سپس و به اختلاف آراء و اقوالی که در این زمینه وجود دارد؛ اشاراتی اجمالی می‎نماید و درباره اقرار و ارزش و اهمیت آن از لحاظ قضایی با استناد به برخی آیات و روایات سخن می‏گوید. مؤلف در دنباله بحث بر این نکته تأکید می‏کند که حکم بایستی بر اساس اقرار صادر شود و خود اقرار با جمیع شرایط شرعی آن صورت بگیرد و عواملی چون عسر و حرج، بیماری، اجیر بودن، مقر را به اقرار وا ندارد و اقرارکننده کاملاً مختار باشد. شهادت که در اسلام از آن با عنوان مهمترین وسایل اثبات حکم در دعاوی یاد شده است، عنوان مبحث بعدی می‎باشد که نویسنده شروط شرعی و حقیقی شهود را -که عدالت شاخص‏ترین آن است- از دیدگاه فقه امامیه تشریح کرده و طرق تشخیص عدالت شهود را هم یک به یک برشمرده و پیرامون شهادت فرد فاسق هم سخن گفته است. سوگند و شرایط اجرای آن در محکمه و اینکه چه کسانی می‏توانند سوگند یاد کنند، نکول از سوگند، رد سوگند توسط منکر و مدعی، بخش حجیمی از این کتاب را به خود اختصاص می‎دهد که نگارنده کوشیده است تقریباً همه نکات این مبحث فقهی و قضایی را متذکر شود و بررسی نماید. وی در پایان، در باب اثبات حکم به وسیله قرائن و امارات -که یک بحث کاملاً فنی و قضایی است- با استناد به دیدگاه‎های فقهای امامیه در کنار دیگر ادله اثبات، بحث نموده و قواعد و اصول آن را از منابع فقهی، استخراج و همراه با نکات آن تشریح کرده است.