موضوع این کتاب ظهور اندیشه است و اندیشه جهان را ظاهر و آشکار می کند. اهمیت سخن و خصلت بنیادی گفت وگو در این است که طرف گفت وگو برای انسان تنها به عنوان یک موجود عینی که فقط جنبه خارجی دارد مطرح نمی گردد، بلکه طرف گفت وگو در مقام یک ذهن که منبع آزادی شناخته می شود ظاهر می گردد. کسانی که با محسوسات انس و الفت دارند بر این باورند که تفکر خطرناک است، انسان نباید در وادی خطرناک گام بردارد. این اشخاص به این مسئله توجه ندارند که اگر تفکر خطرناک باشد تفکر نکردن به مراتب خطرناک تر است. برتری عقل بر علم در این است که عقل از مرحله تجربه های علمی فراتر می رود و به مسائل و احکام فلسفی نیز می اندیشد، بنابراین عطش مطلق خواهی از انسان سلب شدنی نیست و البته انسان تنها از آن جهت به مطلق می اندیشد که عاقل است.