جزیره ای به نام زن، مجموعه ای از داستان های کوتاه، به قلم پونه شاهی هست. مادرش معتقد بود؛ زن مثل جزیره ای است و دور از هیاهو و شلوغی در دورترین و خوش آب و هوا ترین نقطه زمین که از یادها و نگاه ها دور مانده و آرام است. آن قدر آرام که می تواند به غریقی که از طوفان سخت، جان به در به در برده و به جزیره رسیده، زندگی و امید دوباره بخشد. ولی ملوک دوست دارد زن ها پرنده باشند؛ آزاد و رها.