در ادبیات کنونی، واژه های فکاهی، طنز، هجو، هزل و... در ردیف های مختلف مورد تعریف و تفسیر است، اما آنچه باید گفت، آنکه طنز در قالب های متنوع منثور و منظوم ارائه می گردد. از نقاشی های یک کاریکاتوریست گرفته تا شعرای حساس؛ اما به خوبی می توان درک کرد که زبان شعری در بروز احساسات بالاترین زبان هاست. شعر طنز از بعد تأثیرگذاری، بهترین قالب و کاریکاتور از بعد وسعتِ مطالعه در میان انسان های جهان، برترین اثر می باشد. در کتاب حاضر، با مروری بر جایگاه طنز در ادبیات فارسی و معرفی شاعران و نویسندگان طنزپرداز ایران، و تأملی بر سیر تاریخی طنز از انقلاب مشروطه به بعد در ایران، حکایت هایی طنز آمیز در دو قالب منثور و منظوم، ارائه شده است. لازم به ذکر است تمام شخصیت های این کتاب، ساختگی و نمادین است.