اخترشناسان نخستین مشاهدات خود را بدون تلسکوپ انجام می دادند. ستاره شناسان نخستین نیز با کمک ابزارهایی ابتدایی اجرام سماوی را شناسایی می کردند و با تجهیزات ساده مانند: پرگار، زاویه میان ستارگان یا سیارات را می سنجیدند. آنها با استفاده از ساعت های آبی و آفتابی به هنگام رصد وقت را معین می نمودند. با اختراع تلسکوپ علم نجوم پیشرفت قابل توجه ای نمود. گالیله ریاضی دان، فیزیک دان و منجم ایتالیایی با همکاری کپلر برای توسعة بیشتر نظریة خورشید مرکزی از تلسکوپ اختراعی جدید، برای مشاهدات نجومی استفاده نموده اند. کتاب مصوّر حاضر، حاوی اطلاعات علمی دربارة نجوم است که برای دانش آموزان به نگارش در آمده است. کتاب حاوی سه فصل است. در فصل اول توضیحاتی دربارة انفجار بزرگ و چگونگی پیدایش جهان، سحابی ها، کهکشان ها و... داده شده است. در فصل دوم کتاب خوانندگان به طور اجمالی با منظومة شمسی و اجرام متعلق به آن مانند خورشید و سیارات، اقمار، سیارک ها، دنباله دارها و شهاب سنگ ها آشنا می شوند. در فصل سوم نیز به فعالیت های انسان برای دست یابی به فضا و حیات برون زمینی پرداخته شده است.