ایده کتاب این است که شعر ها معمولا لا به لای گفتگو ها بروز و ظهور پیدا کرده اند و بعدا شاعر دور و برش کلی بیت دیگر اضافه کرده است! رضا احسان پور اینجا در مقام این ست که حدس بزند هر بیتی در چه گفتگویی گفته شده است بار اول و بعدا شعر شده است. فقط من نفهمیدم چرا این ایده را کتاب کرده است!!! همان پست توییتری میکرد میرفت دیگر!