مبارزه ای برای برابریدر پاکستان گاهی اوقات به خانواده هایی برمی خوردم که پرنده ای را در حیاط خانه شان نگه می داشتند که قادر به پرواز نبود. کسی، بدون شک پدر یا پسر آن خانواده، با قیچی پرهای اصلی آن را آن قدر کوتاه کرده بود که دیگر نمی توانست پرواز کند.وقتی می گویم بال و پر ملاله را نچیدم، منظورم این است که وقتی او کوچک بود، قیچی ای را که جامعه برای چیدن بال و پرش آماده کرده بود، شکستم. هرگز اجازه ندادم آن قیچی به ملاله نزدیک شود. می خواستم دخترم در بلندای آسمان پرواز کند، نه این که در حیاط خاکی خانه بچرخد و هنجارهای اجتماعی مانع پروازش شوند. کنار او ایستادم، حمایتش کردم تا این که آن قدر اعتمادبه نفس و قدرت پیدا کرد که توانست بدون نیاز به حمایت من، در بلندای آسمان پرواز کند.