سفینه شمس حاجی
کتاب حاضر، جنگی از اشعار شعرای ایرانی، تا قرن هشتم هـ.ق است. که به وسیلة «شمس الدین محمدبن دولتشاه بن یوسف شیرازی» در سال 741 تدوین گردیده است. این جنگ با شعری از «عراقی» با مطلعِ «ای جلالت فرش عزت جاودان انداخته» آغاز گردیده و با قصیدة «دین سفینه نگه کن به چشم معنی بین» از «کمال الدین اسماعیل» پایان می پذیرد.