در چاپ دوم از کتاب «فرآیند خط مشی گذاری»، ضمن بررسی موضوع خط مشی عمومی به عنوان جریان اصلی صورت جلسة علوم سیاسی، به بررسی نقش نفوذ گذار شرکت ها در خط مشی گذاری پرداخته شده و اثر زیانبار نابرابری سیاسی در این امر مورد بحث قرار گرفته است. با توجه به اینکه بسیاری از نظریه پردازان دموکراتیک تبادل سیاسی باز را در جامعة دموکراتیک، بهترین فرصت برای خط مشی گذاری آگاهانه و منطقی می دانند و از آنجا که بسیاری از مردم، اعتقادی به امور سیاسی دموکراتیک ندارند و گمان می کنند تضارب آرا، استدلال را وارد خط مشی گذاری نمی کند، بلکه تنازع را داخل می کند و این خود تضاد جدّی است، در این کتاب رابطة دانش و قدرت، به عنوان موضوع ثانویة اصلی مورد بحث قرار گرفته است.