نمایش «مهر و آینه  ها» زمانی آغاز می شود که دو کوفی به صحنه پرتاب می  شوند. مویه  گری قیس ، نائم با همان حالت دویدن به صحنه  ای که یک چاه در ته صحنه و ردیفی از درختان نخل که بر دیواره  ی روبرویی نقش بسته است وارد نمایش می  شوند. هرچه نمایش پیش می رود احساس می شود متن جدا از آن که در دست یابی به زبان و لحن گفتاری کلیشه  ای است، یا نه متنی است برای خواندن و نه اجرا برای نمایش؛ متنی که بر اساس روایات درباره  ی امیرالمومنین علی(علیه  السلام) شکل گرفته است.