وقتی نور را در علوم نیز به نظاره و تحقیق می نشینی، باز هم سُکرآوری می کند. سبزینه و طیف نور و مباحث نور، باز هم آدم را به نوبت دهی و مبداء هستی سوق می دهد. هر روز و هر شب با نور هستیم و چه زیباست که آدم، قدری کنکاش در این موهبت عظیم الهی داشته تا چشمه مسرت و خوشبختی را در پیش خود داشته باشد و از آن در صبحگاهان و شامگاهان بخورد و بیاشامد.