بررسی و نقد اندیشه های «ساتیا سای بابا» از رهبران معاصر یکی «عرفان های نوظهور» به نام «هندوئیسم» خصوصا اعتقاد به ظهور سه گانه وی است. اعتقاد به آواتار به معنی «تجلی خداوند» در زمین، از مهم ترین آموزه ای این مکتب است و علاوه بر تاکید بر وحدانیت خداوند به ظهور و تجلی سه گانه او در سه خدا اعتراف دارد. ویشنو (خدای زندگی و حافظ کل موجودات)، برهما (خدای خلقت و آفریدگار کل جهان) و شیوه (خدای مرگ و مهلک کل جهان. ویشنو مهم ترین این خدایان است و صورت های گوناگونی را در طول تاریخ به خود گرفته است. سای بابا نیز خود را به عنوان یک آواتار معرفی نموده است. وی ضمن اعتقاد به تناسخ برای خود سه دوره زندگی را متصور شده است و ظهور فعلی خود را دومین ظهورش دانسته است. در عرفان وی خدامحوری کم اهمیت جلوه می کند و هدف تعالیم عبادی در آن هرگز توجه و تقرب به خدا دانسته نشده است. و معتقد است که وی هرچند در ابتدا خود را آواتار و جانشین خدا در زمین دانسته اما در ادامه به جای دعوت به خداوند، مردم را به خود فرامی خواند.