شاید پرسش از خوشبختی بیش از هر مسئله دیگری برای مردم جهان پرسش انگیز باشد معذلک نوشتن درباره آن، آسان نمی باشد. من هم مثل خیلی ها از نحوه کاربرد این واژه در جاهای مختلف، خصوصا در تبلیغات و در سیل کتاب هایی که ادعا می کنند «دستورالعمل   هایی» برای خوشبختی براهم میکنند، نا خشنود هستم. در مورد مسئله خوشبختی آن قدر بحث و گفتگو میشود تا این که سرانجام این موضوع، ساییده شده و لبه اش کند میگردد.
دشواری این بحث، در ذات خوشبختی ریشه دارد و به نحوی نمی شود بیشتر از چیزی مثل باد یا آب درک اش کرد. به مجرد آن که فکر می کنی که به چنگ اش آورده ای، از میان انگشت هایت لیز می خورد. وقتی سعی می کنی که کشف اش کردهای از چنگ ات درمی رود و موقعی که کمتر از هر وقت دیگری انتظارش را داری، یک دفعه سر و کله اش پیدا می شود....