:پیشرفت های اخیر علم ژنتیک درمان بسیاری از بیماری ها را میسر ساخته و امیدواری هایی را برای درمان بسیاری از بیماری ها بی درمان ایجاد کرده است.از سوی دیگر، این پیشرفت ها دخالت انسان را در قلمروهایی میسر ساخته که تاکنون از دسترس او خارج بوده است: قلمروهای وسیعی که از تولید نوزادان آزمایشگاهی،درمان ناباروری،دستکاری های ژنتیک برای تقویت حافظه و عضلات گرفته تا انتخاب جنسیت و ویژگی های جسمی و ذهنی نوزادان و تراریخته سازی حیوانات و حتی انسان ها را در بر می گیرد.انسان از نظر اخلاقی تا چه حد می تواند در این گستره پیش برود؟ آیا برنامه ریزی کودکان پیش از تولد و حتی پس از تولد اشکال اخلاقی ندارد؟ آیا می توانیم با چنین دخالت هایی مسیر زندگی آینده آنها را تعیین کنیم و به جای آن ها تصمیم بگیریم؟آیا استفاده از ژن درمانی باید به درمان بیماری ها محدود باشد یا می توان از آن رای بهبود ویژگیهای جسمی و ذهنی در افراد سالم نیز استفاده کرد؟ تکلیف جنین های اضافی که در آزمایشگاه های باروری تولید می شوند چیست؟آیا می توان از جنین های اضافی در درمانگاههای باروری تولید می شوند برای پژوهش در سلول های بنیادی استفاده کرد،کاری که در نهایت به از بین رفتن این جنین ها منتهی می شود، و آیا چنین کاری با کشتن کودکی پنج ساله یا انسانی بالغ تفاوت دارد؟آیا تراریخته سازی انسان برای استفاده از اندام های آن برای پیوند اعضا از نظر اخلاقی مجاز است؟اکثر افراد به این پرسش ها بر اساس باورهای خود پاسخ می دهند.ولی تا چه حد می توان این پاسخ ها را بر اصول اخلاقی مبتنی ساخت؟ سندل در این کتاب می کوشد مبنایی برای پاسخگویی به چنین پرسش هایی ارائه دهد و توضیح دهد که چرا مهندسی ژنتیک و پیشرفت های شگفت انگیز آن چنین دغدغه هایی را بر انگیخته است.