گادامر مقاله های این کتاب را پس از سی سال پژوهش درباره دیالکتیک هگل نگاشته است.شناخت عمیق زبان و فلسفه یونان باستان و تسلط او بر زبان آلمانی و پیشینه فکری آن از امتیازهای وی در تفسیر آثار هگل است.اهمیتی که گادامر به ریشه های یونانی دیالکتیک هگل داده،نسبت به کسانی که منشا این دیالکتیک را فقط در بستر تاریخی دوران مدرن و فیلسوفانی چون کانت میجستند،آشکارا وی را به درکی بهتر رهنمون شده است. در این چند مقاله مولفه های اصلی هرمنوتیک گادامر را میشود مشاهده کرد.او فرآیند تفسیر را از آنچه در متن پرسش پذیر است آغاز میکند و میکوشد در گفت و گو با کتن پاسخ آن پرسش ها را بیابد.در کل این مقاله ها را میشود نمونه های خوبی از روش گادامر دانست،که در سال های 1961 تا 1973 در زمان بلوغ آرای روش شناختی او و پس از نگارش برجسته ترین اثرش حقیقت و روش به اهالی اندیشه عرضه شده اند.