در این نمایش نامه، رابطه ناهمگن و تحقیرآمیز دو نسل ـ از یک سو مادر و دختر و از دیگر سو پدر و پسر ـ به تصویر کشیده می شود .((دارلی)) در این نمایش نامه  زنی است که در اثر تحقیرات مادرش دچار نوعی بیماری روانی است .او مدام،  شبح مادرش را مجسم می کند که او را زشت می پندارد و همه تلاش او را در آراستن  و زیبا جلوه دادن، بی ثمر می داند .همسر ((دارلی))، ((فرانگ)) نام دارد که او  نیز با پسرش ((مرلین)) دچار مشکل است و علاقه ای به فرزند ندارد، زیرا به گمان  ((فرانگ))، ((مرلین)) هیچ شباهتی به او نداشته کارهایش مطابق میل او نیست،  اما مادر همواره سعی دارد رفتار و اعمال ((مرلین)) را موجه و نیک جلوه دهد .