درست است که هریک از مثل های حضرت سلیمان حکمتی بارز در خود دارد، اما در اغلب موارد گنجینه ی واقعی هر مثلی در لایه های عمیق زیر پوسته ی ظاهری اش مدفون است. حضرت سلیمان در آیه ی ۴ از باب ۲ از ما می خواهد همان طور که به جست وجوی نقره و دفینه های قیمتی می رویم، برای دست یابی به حکمت و معرفت نیز دست به جست وجو بزنیم. برای چنین کاری باید به پیشینه یا پس زمینه ی هر مثل، متن آن، و حتا آهنگ کلمات عبری متن اصلی عمیق تر نگاه کنیم. در بسیاری از موارد با دقت در معنی خلاف یک مثل گنجینه های بیش تری خواهیم یافت. و سرانجام این که نباید به معنای محدود کلمات بسنده کرد و باید روح وسیع تری را دریافت که در پس هر کلمه پنهان است. در این صورت نه تنها قوانین حضرت سلیمان درمورد زندگی را کشف می کنیم، بل که به قول خودش به آن گنجینه ی مدفون نقره نیز دست می یابیم گنجینه ئی که در دنیای دیگر نیز از آن ما خواهد بود.