ارایه مفهومی صحیح از «نگاه» و آثار و عواقبی است که به دنبال دارد. در این راستا علاوه بر این، آیات مربوط به نگاه و آثار آن و برخی از فتاوای مشهور در این زمینه نیز، مدنظر نگارنده بوده است. وی معتقد است که از دیدگاه قرآن و روایات، نگاه اقسام چهارگانه ای دارد: نگاه مستحب، مکروه، مباح و حرام که ملاک نگاه حرام، لذت و ریبه است. از دیدگاه مولف در مورادی که مساله اهم در میان باشد مانند نگاه برای ازدواج و یا در مورادی که مفسده ای در میان نباشد مانند نگاه به زنان سال خورده نگاه کردن مباح است. نگاه حرام دارای آثار دنیوی (فردی، خانوادگی و اجتماعی) و اخروی از قبیل خشم خداوند و عذاب الهی است. در بخش پایانی، دلایل و آثار «چشم چرانی» و پاداش چشم پوشی از آن بیان گردیده است.