حضرت زکریا(ع) برای عبادت به معبدی در بالای شهر می رفت. معبد در دامنة خاکی «بیت المقدس» قرار داشت و محلی برای عبادت مؤمنان بود. زکریا(ع) بنی اسرائیل را به دین حضرت موسی(ع) دعوت می کرد. وی در آن زمان نود سال از عمرش می گذشت. خواهر همسرش «حنّه» فرزندی نداشت، او نذر کرده بود که اگر خداوند فرزندی به او بدهد، او را به بیت المقدس خواهد برد تا برای همیشه خدمتگزار آن جا باشد. حنّه باردار شد و حضرت مریم(ع) را به دنیا آورد. پدر حضرت مریم، عمران(ع) از پیامبران خدا بود، قبل از تولد مریم(ع) از دنیا رفته بود و همه دوست داشتند سرپرستی دختر پیامبر خدا را به عهده بگیرند. راهبان بر سر سرپرستی مریم(ع) قرعه کشی کردند و قرعه به نام زکریا(ع) افتاد و این کودک معصوم در بیت المقدس در دامان زکریا(ع) و در محیطی روحانی پرورش یافت. این کتاب مصوّر با موضوع قرآن و قصه ها برای کودکان گروه سنی «ب» و «ج» به نگارش در آمده است.