بخش اول کتاب شامل معرفی "ژازه تباتبایی "ـ نقاش و پیکرساز ایرانی ـ است که از زبان او و دوستانش روایت می شود .در بخش دوم، با نام "برزگ  داشت"، وی احساس خویش را درباره برخی نویسندگان و هنرمندان ایرانی  در قالب نوشته، نقاشی و یا مجسمه بیان می کند .این هنرمندان عبارت اند از : خیام، هدایت، سپهری، معروفی، گریگوریان، اویسی، نامی، مجابی، محصص و متین  دفتری .در بخش دیگر کتاب متن انگلیسی مطالب آمده است" .ژازه تباتبایی  هنرمندی مضمون گراست .غالب تابلوها و تندیس های او از فرهنگ مردم کشورش  الهام یافته است .تاثیر فضای افسانه ها و آداب آیینی مردم، در بیشتر کارهای  او مشهود است ....نقاش و مجسمه سازی است که در نویسندگی، سینما، تئاتر  و شعر هم دستی دارد ....ژازه ابتدا تندیس هایی به شیوه کلاسیک می ساخت ;اما  پس از دهه چهل به شکلی جدی به ساخت مجسمه های آهنی خود رو آورد ...غالب  این مجسمه ها نمودار افراد و تیپ های مشخص است ."...