پیری درگاه نیستی و آستانه فرجام است و بیش تر داوری هایی که درباره آن شده، نشان از اندوه دارد. زیرا که مرحله پایانی تقریبا همواره با «دریغ» و «چه زود گذشت» همراه است. سیمون دوبووار که کتاب «سال خوردگی» را در شصت و سه سالگی به چاپ رساند، به توصیف احساس هایی که سال خورده از این مرحله از زندگی می تواند داشته باشد، پرداخته است. وی در جلد اول، سال خوردگی را از نظرگاه بیرونی (زیست شناسی، قوم شناسی و تاریخ) مورد بررسی قرار داده است.