هنر اسلامی به عنوان مقوله ای مستقل از هنر سایر ملل مسلمان از ابتدای قرن بیستم مورد توجه عالم هنر قرار گرفت. با وجود آن که در این قرن نمایشگاه هایی در اروپا برگزار شد، طرح هنر اسلامی به عنوان یک موضوع مورد نمایش و تحقیق نمی توانست بیانگر روح و پیام آن به طور کامل باشد. بنابراین نیاز به تحقیق در باب عالم، بنیان ها و شرایط پیدایی آن ها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفت. از این حیث رویکردهای گوناگونی در بررسی و تحلیل هنر اسلامی به طور خاص و سایر هنرهای سنتی به طور کلی پدید آمدند که در زمینۀ هنر اسلامی می توان آن ها را به دو دسته تقسیم کرد: رویکرد عرفانی ـ فلسفی، و رویکرد تاریخی. نویسندۀ کتاب حاضر، تیتوس بورکهارت، یکی از نمایندگان رویکرد نخست است و در این کتاب به شرح و توصیف آرای خود در زمینۀ هنر به طور کلی و سپس هنر اسلامی پرداخته است. کتاب در قالب مقالات تنظیم شده است و یکی از آن ها شرح همدلانه ای ازمتفکر برجستۀ معاصر، سید حسین نصر، دربارۀ آرای هنری بورکهارت و اهمیت آن است.