یکی از اهداف هر نظام حقوقی تبیین راهکارهای است تا بتواند نقش مکانیسم های جبرانی و جایگزین را ایفا کرده و روابط اجتماعی را به صورت مطلوب مدیریت نماید. نهاد فرزندخواندگی ضمن برقراری پیوند میان کودکان بی سرپرست و خانواده های بدون فرزند، نیازها و منافع هر دو گروه را متوازن می کند و از تحمیل بار سرپرستی کودکان به دولت جلوگیری به عمل می آورد. پژوهش حاضر به منظور بررسی چگونگی و حدود آثار ناشی از فرزندخواندگی در تمامی روابط ناشی از ابوت و بنوت، یعنی توارث، محرمیت، تسری نام خانوادگی، الزام به انفاق، ولایت و حضانت، به رشته تحریر درآمده است.