الگوی رشد مالی سالار برجسته ترین بیان منطق سرمایه داری است. مالکان سرمایه می توانند سود ببرند بدون این که چیزی تولید کنند که دارای ارزش باشد. سرمایهی خود را به دیگر عوامل اقتصادی وام می دهند و وام گیرندگان هم بخشی از درآمد های آتی خود را به سرمایه داران مالی می پردازند که در واقع میزان رشد اقتصادی را کاهش می دهد. هزینه ی این الگوی اقتصادی هم به صورت رشد هراس آور بدهی بخش خصوصی و میزان مصرف غیر پایدار منابع به گردن نسل های آینده می افتد. اگر منطق سرمایه داری بر زهکشی ارزش از مردم و سیارهی زمین در امروز استوار باشد. منطق الگوی رشد مالی سالار هم بر اساس زه کشی ارزش از مردم و سیارهی زمین در امروز و فردا بنا شده است، تا زمانی که آینده را هم تاراج کنند.