«میرتقی الدّین محمّدبن سیّد شرف الدّین علی حسینی کاشانی»، مشهور به «میرتقی» و «میرتذکره» و متخلّص به «ذکری»، از شاعران و تذکره نویسان ادب فارسی است که در گزینش و انتخاب اشعار شاعران فارسی گوی تبحّر خاصّی داشته است. «خلاصةالاشعار و زبدةالافکار»، بزرگ ترین و سودمندترین تذکرة عهد صفویان است که میرتقی تألیف آن را در سال 975 هجری قمری در دوران پادشاهی شاه طهماسب و به نام او آغاز کرد و تا سال 1016 به طول انجامید. تقی الدّین در این کتاب، شرح احوال و یا انتخاب اشعار 867 شاعر را نقل کرده است. علاوه بر آن، به نقد و بررسی شعر و سبک شاعر نیز می پردازد. بخش هایی از رکن اوّل تا چهارم این متن، هم اکنون در سه جلد به چاپ رسیده که کتاب حاضر، جلد نخست از این مجموعه است.