کتاب، شرح و پژوهشی است در باب "ایل باشت باوی "که جنبه های گوناگون تاریخی، اقلیمی، اجتماعی، فرهنگی، آداب و سنن، مسائل بومی، طرز معیشت و مانند آن را  شامل می شود .(گفتنی است منطقه باوی در مجموع دارای دو هزار خانوار جمعیت  بوده از طرف شمال به خاک بویراحمد، از سمت جنوب به منطقه لیراوی، دشتستان  و بنادر، از جانب شرق به بلوک ممسنی و رستم، و از طرف غرب به شهرستان بهبهان  ختم می گردد .این منطقه از دو قسمت" :پشت کوه "و "زیر کوه "تقسیم می شود) . فصل نخست کتاب مربوط به اوضاع اقلیمی و جغرافیایی منطقه است .در فصل دوم،  اوضاع اجتماعی کهگیلویه و منطقه باشت باوی، نیز سابقه تاریخی آن بررسی می شود  و در این میان، روستاها و طوایف، آثار و بناها، نیز چگونگی ساخت اجتماعی  منطقه تشریح می گردد .فصل سوم کتاب درباره فرهنگ و هنر در ایل باشت باوی،  صنایع دستی، وضعیت و سابقه آموزش و پرورش، تعادل، ورزش، باورها و اعتقادات،  اعیاد و مراسم خاص و نظایر آن است .در فصل پایانی نیز اوضاع سیاسی در منطقه،  نیز وضعیت کلانتری در آن بررسی گردیده و چگونگی کلانتری این شخصیت ها آورده شده  است" :آلاکرم خان"، "حسینقلی خان"، "سلبعلی خان "و "ملک منصور خان باشتی ." در بخش پایانی کتاب به علت و انگیزه سستی رونق زندگی عشیره ای مردم باشت بابویی  اشاره گردیده است .در انتهای کتاب، نقدی بر نوشته های بعضی محققان در خصوص  ایل باشت باوی، نیز مدارک، اسناد، عکس ها و نقشه هایی از کتاب به چاپ رسیده  است .