عبدالعلی ادیب برومند در بیست و یکم خرداد ماه 1303 در زادگاهش شهر«گز» از شهرستان بر خوار اصفهان به دنیا آمده است.
ادیب تا سن 16 سالگی به نثر نویسی اهتمام می ورزید ولی از 17 سالگی بیشتر به شعر و شاعری روی آورد و با علاقه و دلبستگی به شاعران و اشعار شعرای دوران مشروطه خواهی برای ادامه آن سبک نو پا از جهت موضوع و مطلب که دیرینگی نداشت و معضلات زمان را موضوع شعر قرار می داد به پیروی از این سبک پرداخت و تا به امروز دنباله این سبک را رها ننموده است.
پس از حادثه سوم شهریور ماه 1320 و اشغال ایران به وسیله متفقین در جنگ جهانی دوم به سرودن شعر های سیاسی و میهنی پرداخت . موضوع این اشعار حمله به اشغال کنندگان ایران و مخالفت با عوامل بیگانه یعنی هواداران شوروی و انگلیس و انتقاد از دیکتاتوری دوران رضا شاه و تقویت آزادیخواهی و استقلال طلبی و حس وطن خواهی در مردم ایران بود که در جراید و مجلات کشور منتشر می شد و افزودن بر این ادیب به دسته ها و حزب های دست نشانده بیگانگان نیز با حریه شعر و زبان قلم به جنگ و ستیز ادامه می داد چنان که در غافله آذربایجان و زمزمه تجزیه طلبی در آن سامان به  شدت بر ضد حزب دموکرات آذربایجان و حکومت آذربایجان و حکومت «سید جعفر پیشه وری»مبارزه قلمی و شعری را آغاز نمود که تا پایان حادثه و بعد از آن از این حملات دست نکشید.
ادیب برومند از آبانماه 1328 که جبهه ملی ایران به رهبری زنده یاد دکتر محمد مصدق بنیان گذاری شد و نهضت  ملی کردن صنعت نفت در سراسر ایران جنب و جوش خاص پدید آورده بود از هواداران سر سخت نهضت ملی ایران گردید و با سرودن اشعار میهنی و سیاسی بع یاری و همگامی جبهه ملی و این نهضت ضد استعماری پرداخت و با نفوذ سیاسی انگلیس و تحریکات روسیه شوروی در آویخت بعد از کودتای شوم 28 مرداد 1332 با جکومت کودتا به مبارزه برخاست و پس از تشکیل دوره دوم فعالیت های جبهه ملی از روز نخست در شمار پایه گذاران این جبهه با حکومت دیکتاتوری «محمد رضا شاه» مخالفت نمود و در نتیجه مبارزه با استعداد سه بار زندانی گردید.
یاری سخن کوتاه ادیب برومند مدت شصت سال با قلم و قدم در راه سر بلندی ایران وآزادی و ضدیت یا استبداد و استعمار کوشیده و بیشترین قسمت اشعارش میهنی و سیاسی و ملی است.