مایشنامه های واسلاوهاول رئیس جمهور فقید جمهوری چک، بازتاب دهنده خلاقیت، ویژگی ها، دیدگاه ها و جهان بینی او هستند. دوره های پرتلاطم و پرفراز و نشیبی که هاول در آن زندگی کرده نیز از جمله مسائلی است که در نمایشنامه هایش بازتاب دارد.واسلاوهاول در جایی نوشته است: تنها امیدی، که ارزش اش را دارد، آنیست که خود پیدایش کنیم، در داخل خویش و از طرف خود. با کمک خداوند، تئاتر واسطه این امر نمی تواند باشد، تئاتر، کلیسا نیست. تئاتر باید - با کمک خداوند – تئاتر باشد. به انسان باید یادآوری کند چنانچه دیر کند، وضعیت جدی خواهد شود، نمی توان تاخیر داشت.هاول در زمینه تحول شغلی اش در حوزه تئاتر، از کارگری صحنه به نمایشنامه نویسی رسید و بعدها به دلیل فعالیت های سیاسی اش از تئاتر رانده شد و ناچار به اشتغال به کارهای یدی شد. این سرنوشتی بود که بسیاری از روشنفکران چکسلواکی در دوران حاکمیت کمونیستی آن را تجربه کردند. او نمایشنامه وسوسه را در ۱۰ پرده نوشته که عناوین این پرده ها به ترتیب عبارت است از: پژوهشکده، خانه فوستکا، باغ پژوهشکده، خانه ویلما، پژوهشکده، خانه فوسکا، پژوهشکده، خانه ویلما، خانه فوستکا، باغ پژوهشکده. او در یادداشتی پیش از آغاز متن نمایشنامه آورده است: «پیش از آغاز نمایش، در وقفه های بین پرده ها و همچنین در میان پرده ها موسیقی راک با طنینی «کهکشانی» پخش می شود. مهم این است که وقفه های بین پرده ها و همچنین میان پرده ها هرچه کوتاه تر... و با وجود تنوع و پیچیدگی متناوب صحنه ... هر چه سریع تر باشد.»