این مجموعه چهارمین مجموعه ی داستان های کوتاه این نویسنده است. آن چه این اثر را از سایر آثار مارکز متمایز می سازد، محل وقوع حوادث و فضای داستان هاست. به این معنی که داستان های این مجموعه، بدبیاری های مردمان آمریکای لاتین در مکان هایی دوردست و در اروپا را تصویر می کند و نویسنده با الهام از حرفه ی روزنامه نگاری که اهمیت بسیاری برای آن قائل است- با گذری از نئورئالیسم جادویی، خاطرات اعجاب آور خود را به رشته ی تحریر می کشد. وجود شخصیت هایی چون پابلو نرودا، چزاره زاواتینی و دیگران در متن داستان موید این مساله است. خود مارکز در مصاحبه ای گفته است: «این داستان ها قطعا، قطعاتی از خاطرات خود من هستند که آن ها را از دفتر گمشده ام بازسازی و بازآفرینی کرده ام.»