این رمان درباره شخصیتی است که پس از چهار سال زندگی در فرانسه حالا به ایران بازگشته است. نویسنده در این رمان با بهره گیری از مکاتب و عناصر فلسفی مانند اگزیستانسیالیسم، سعی دارد سردرگمی ها، احساس گناه بی دلیل، عبث بودن، تنهایی، احساس تهی بودن و معنا باختگی حیات انسانی را شرح دهد و اثبات نماید که میان امیدهای انسان و جهان محسوس  او شکاف عمیقی وجود دارد ...