داستان‌ها خیلی جای کار داشتن. بیشتر پایان‌ها یهویی‌ان و ایده ول می‌شه. یا اینکه فقط ایده رو تعریف می‌کنه و می‌ره. داستان «قداره اسد» رو بیشتر از همه دوست داشتم و به خاطر همین یه داستان هم که شده ارزش خوندن داره این کتاب. خود «کرج حمله می‌کند» هم از همه‌ی داستان‌ها پایین‌تر بود برام.