در مکتب متعالی اسلام، موازین و احکام شرع مقدس، حافظ سلامت جسم و روح آدمی است. لذا توجه جدی به شئون اخلاقی و رفتاری در زمینه ی خدمات پزشکی، لازمه ی سلامت و قداست این شغل معرفی شده است. چرا که سلامت جسم، جز با سلامت روح و روان حاصل نمی شود و تنها در سایه ی سلامت دین و صحت اعتقادات و باورهای مردم است که آرامش و آسایش روانی فراهم می گردد. یکی از مواهب دین اسلام، روزه داری است. حال باید دید که آیا روزه برای انسان از نظر روحی و جسمی مفید است؟ آیا روزه داری برای تحمل سختی و اعتلای روح انسانی یا بهبود وضعیت جسمی؟ در همین راستا نگارنده ی کتاب حاضر، با در نظر آوردن اندیشه های علمی در متن فقه و احکام، بر شکاف ظاهری میان علم و احکام پلی زده و به همین منظور به جنبه های مختلف روزه در ارتباط با گوارش، غدد، کلیه، ریه، اعصاب، خون، قلب، چشم، پوست و... پرداخته است.