رمان ((جاز)) که به سبک پسامدرن و با زبانی استعاری نوشته شده توصیفی است از جامعه رنگین پوست امریکا در دو دهه 30ـ 1920و در واقع روایتی است از  نسلی که با پشت سرنهادن جنگ، و درگیر شدن با پیامدهای آن، در جست و جوی  فضایی آرام برای زیستن هستند و در فکر دست یابی به آرمان شهری چون ((سیتی))  به سر می برند .((تونی موریسون)) در این اثر، آرزوها، کشمکش ها، شب زنده داری ها  و دغدغه های این نسل را با زبانی موجز و با توصیف آداب، رسوم و آیین های رنگین  پوستان به تصویر کشیده است .مترجم کتاب درباره این اثر خاطر نشان می کند : ((زبان در رمان جاز همه چیز است .شخصیت های رمان جاز با استفاده از همین زبان  پردازش شده اند و درست عین کلمات، شخصیت هایی استعاری و در عین حال معمولی  آفریده اند...رمان جاز با خلق صحنه های مینیاتوری این نسل، به سمت برشی از  زندگی انسان در قرن معاصر پیش می رود و تلاش های او در رهاسازی خویش را برملا  می کند)) .