با شروع مطالعه فهمیدم که با کتاب شلوغی طرف‌م؛ ترجمه‌ و حاشیه‌نویسی همراه با وسواس هم مزید برعلت شد.
کتاب از اصطلاحات، نام‌ها‌ و ارجاعات پر است و برای مخاطب غیر امریکایی متن را ناآشنا می‌کند، هرچقدر هم که مترجمان در رفع این خلاء کوشا باشند.
جامعیت کتاب و اینکه موضوع خنده و طنز را از زاویه دین، فلسفه، روان‌شناسی، فیزیولوژی، تکاملی، اجتماعی و فرهنگی بررسی می‌کند، برای من بسیار جذاب بود. کتاب پُر و کامل است.
این متن سخت‌خوان و نا‌آشنا را من با مرور دوباره توانستم در ذهنم منسجم کنم، و اگر نسخه‌ی اصلی کتاب را می‌خواندم به آن ۴ ستاره می‌دادم.
نکته‌ی محتوایی:
ایده‌ی محوری اتفاقی بودن خلقت، جوهر نداشتن وقایع و اشیاء، و ذات نداشتن هستی، در این کتاب هم جاری است. به همین دلیل، نویسنده طنز را به جای همه‌ی نسخه‌های حیات‌بخش ادیان هم می‌نشاند، و آن را از چیزی که هست بزرگ‌تر می‌کند. غیر از این، کارکرد مثبت و منفی طنز با جزئیات و مثال‌های فراوان به خوبی در کتاب بیان شده است.