کتاب جالبی بود و داستانش هم قشنگ بود. جامعه‌ای در آینده‌ای بسیار دور رو به تصویر کشیده و تعریفش جذابه. اما من با این کتاب یه مشکل بزرگ دارم، هیچ عنصر درست حسابی‌ی از علمی-تخیلی بودن توش نمی‌بینم جز یه ماشین زمان. البته خب جزو اولین‌ها بوده، برای همین خاصه، نمی‌شه خیلی سخت گرفت. 
  خوندنش خالی از لطف نیست و توصیه هم می‌شه، اما توقع آسیموف و فیلیپ کی دیک نباید داشت.
        

          به نام او
روایت جذاب برای علاقمندان به سفر در زمان
واقعا پشیمون نمیشید از خوندنش
        

          به نام او
روایت جذاب برای علاقمندان به سفر در زمان
واقعا پشیمون نمیشید از خوندنش
        

          . 
يه سرى مشكلات ريز و درشت داشت كه واقعا رو مخ بودن مثلا دانشمندى كه ماجراى سفرش به آينده رو براى چند نفر تعريف ميكنه بيشتر از احساساتش در مورد نوع زندگي ادم ها در اون آينده خيالى صحبت ميكنه تا اينكه ماجرا رو درست و حسابى تعريف كنه. 
و داستان هم بيشتر به مفهوم زندگى انسان ها در آينده ميپردازه تا مفهوم سفر در زمان. 
البته خيلى نميشه به اين موارد سخت گيرى كرد چون تا جايى كه من ميدونم اين داستان جز اولين داستان هاييه كه سفر در زمان رو در قالب يه داستان علمى تخيلى بيان كرده(فقط در همين حد كه بگه اين كار با علم انجام شده و توضيح بيشترى نميده) و خب همينم ارزشمنده
        

          عجب داستان بی نظیری
شخصی که ده هزار سال به جلو میره و روزگار حماسی و ناراحت کننده ای رو می گذرونه و وقتی برمیگرده برای بقیه تعریفش میکنه
واقعا هیجان انگیز و بی نظیر
چاه هایی که توی داستان اشاره میشه که به هم راه داشتند عین دیو چاه های شمال ایرانن
خیلی جالبه
        

          خوب بود، روان و راحت خوان بود، حتی میشه در یک نشست خواند، ترجمه هم خوبه، اما خاص بودگی این کتاب رو خیلی درک نکردم، کتابهای آینده نگر دیگری هم هست که اینقدر جلب توجه نکرده
هر‌ چند نگاهش به وضع طبقاتی و مسائلی از این دست برام جالب بود
        

          عجب داستان بی نظیری
شخصی که ده هزار سال به جلو میره و روزگار حماسی و ناراحت کننده ای رو می گذرونه و وقتی برمیگرده برای بقیه تعریفش میکنه
واقعا هیجان انگیز و بی نظیر
چاه هایی که توی داستان اشاره میشه که به هم راه داشتند عین دیو چاه های شمال ایرانن
خیلی جالبه