فناوری اطلاعات و ارتباطات، به ویژه رایانه و شبکه باقابلیت های مختلفی که از آن برخوردار می باشد در خدمت تدریس و یادگیری قرار گرفته است. فناوری اطلاعات و ارتباطات در آموزش وپرورش، به معنای سخت افزاری آن نیست بلکه فرهنگ، برنامه و جریان آموزشی فعال است که محتوای آموزش وپرورش نوین را برای حضور مؤثر در هزاره سوم ترسیم می کند و بالطبع، یکی از مؤلفه های این فرهنگ، منابع سخت افزاری هست؛ اما مقدم بر این، منابع نرم افزاری است و باید تلاش شود فرهنگ بهره وری، بهره برداری و استفاده از این ابزارها، قبلاً در محیط آموزش وپرورش تعلیم داده شود.