در داستان حاضر راوی از بهت و حیرت خود می گوید. زمانی که او را شب هنگام از خواب بیدار کردند و در ایستگاهی بین راه از قطار بیرون انداختند. در حالی که وی هیچ اثری از خشونت در درون خود نمی یابد، حتی تصویری یا سایة مغشوش از خاطره ای در ذهنش نیست. او خود را تنها روی زمین در ظلمت یک ایستگاه خلوت می یابد و به خاطر نمی آورد که به قصد سفر سوار قطاری شده باشد. او در پوچی این عدم اطمینان فجیع حتی نمی داند آیا به راستی وجود دارد و آیا او و بدنش حقیقت دارد یا خیر؟ کتاب حاضر، حاوی تعدادی داستان کوتاه با ساختاری ساده و بی پیرایه است و نویسنده در این داستان ها به ترسیم از هم گسیختگی آشفتگی و هرج و مرج زندگی و هستی می پردازد و ضمن کندوکاو در اعماق روح و روان آدمی، قطعیت، واقعیت و حقیقت را درجهان ما زیر سوال می برد. یک گل شمعدانی در شب، تاثیرات خوابی ناتمام، آزمایش، خانه مرگ، اقبال اسب بودن، میخ، درختان شهرنشین، چرخ دستی، قطار سوت کشیده و یک روز عنوان داستان های این کتاب است.