دیوان ((میررضی دانش مشهدی)) متضمن اشعاری است که در قالب های مختلف سنتی به نظم درآمده است .یادآور می شود ((میررضی دانش مشهدی)) در شمار شاعران سده یازدهم است که اینک نمونه ای از غزل های او درج می گردد :تا به فکر توبه از شرب مدام افتاده ام/ همچو، مینای تهی از چشم جام افتاده ام/ بی کدورت عالمی خواهم که چشمی واکنم/ در میان دود و گرد صبح و شام افتاده ام/ همنشینان جا ز خونگرمی در آتش کرده اند/ در میان من همچو داغ لاله خام افتاده ام/ از فراموشان صیادم، ولی افتاده است/ شور در شهر قفس تا من به دام افتاده ام/ دانش آزادی همین در حلقه گم گشتگی ست/ چون نگین از سادگی در قید نام افتاده ام .