میگویم:«آینده»
و در گذشته به هم زدنی هجای اول این کلمه به گذشته پیود میخورد.
میگویم:«سکوت»
همین خود کافی ست تا سکوت در هم شکسته باشم.
میگویم:«هیچ»
و چیزی ساخته ام که هیچ عدمی در کارش نیست.